سمیه منافی - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه یزد
محمد حسین سرایی - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه یزد

رشدجمعیت تمرکز وانباشت سرمایه ها گسترش شهرنشینی و درمعرض بلایای طبیعی قرارگرفتن جوامع آسیب پذیر درترکیب و تاثیر مشترک باکاربری زمین ناکارامد و ناپایدار و ضمانت اجرایی ناکافی برنامه های توسعه طراحی و استانداردهای ساخت و سازشرایط را برای رقم خوردن چنین فجایعی به وجود می آورند درنتیجه اگرشرایط اصلی جلوگیری ازخطرپذیری شهری موردملاحظه و توجه قرارگیرد خطرپذیری منجر به بلایا و فجایع میتواند مورداجتناب قرارگیرد درسال ۲۰۰۴ بیش ازچهارهزارنفر نماینده ازدولت ها سازمان های غیردولتی موسسه های علمی اموزشی وبخش خصوصی درکوبه ژاپن دردومین کنفرانس جهانی کاهش فجایع گردهم آمدند و نتیجه گیری مباحث و مذاکرات خود را درقالب رنامه چهارچوب هیوگو برای عمل ۲۰۵-۲۰۱۵ ایجادتوانایی بازیابی ملت ها و جوامع درمقابل بلایا فراهم آورند این چهارچوب برای اقدام که توسط ۱۶۸ دولت ازجمله ایران تصویب شد نتیجه ای روشن را معین می کند کاهش پایدار درتلفات بلایادرزمینه تلفات جانی و نیز دارایی های اجتماعی و اقتصادی و زیست محطی علاوه برآن این الگوی بین المللی یک سری جزئیات ازاولویت هایی را که می بایست تا سال ۲۰۱۵ به دست آید ترسیم کرده است