مهرداد حسنوند - کارشناس ارشد برنامه ریزی شرکت ملی حفاری ایران
مهراب حسنوند - رییس برنامه ریزی تعمیرات شرکت بهره برداری نفت و گاز مسجدسلیمان
حسین یوسفی - استادیار دانشکده علوم و فنون نوین دانشگاه تهران

به منظور انجام این تحقیق، بازدیدهای میدانی از منطقه مورد مطالعه، دستگاه های حفاری مستقر در میادین نفتی در چند بازه زمانی طولانی در محورهای مختلف صورت گرفت. در این تحقیق، دو حلقه چاه حفاری شده از چاه های نفت و گاز مناطقنفت خیز جنوب به عنوان نمونه در نظر گرفته شده که با توجه به ویژگیهای متراژ حفاری و قطر چاه های حفار ی شده، چاه 438 حفاری شده توسط دستگاه 83 فتح در میدان نفتی اهواز با عمق 4398 متر، با مدت زمان 195 روز عملی ات حفار ی و دارای سیستم مدیریت پسماند، و چاه 427 حفاری شده توسط دستگاه 67 فتح در میدان نفتی مارون با عمق نها یی 3752 درمدت زمان 163 روز عملیات بدون اعمال سیستم مدیریت پسماند مورد بررسی قرار گرفت. همچنین مقدار کنده های حفاری تولید شده بر حسب متر مکعب، میزان و نوع سیال مصرفی، جامدات جداسازی شده، مقدار پساب تولید شده و تصفیه شده به همراه مواد و افزایه های مصرف شده اعم از سیمان و سیلیکات سدیم جهت جامدسازی و همچنین پک و پلیمر مصرف شدهجهت تصفیه نیز بر حسب متر مکعب محاسبه گردیده است. از آنجا که متراژ و قطر چاه های حفاری شده به به ی ک دیگر نزدیک بوده است، هزینه تهیه و مصرف سیال حفاری به ازای هر متر حفاری و آلودگی تولید شده و سایر اطلاعات مورد نیاز جهت تعیین کارایی سیستم مدیریت پسماند موجود محاسبه گردید. سپس هر دو سیستم با هم مقایسه گردیده و نتایج بدست آمده از این دو فرآیند بیان گردیده است. انجام عملیات کنترل جامدات، جداسازی فاز مایع از جامد، تثبیت سازی با استفاده از افزایه های شیمیایی، تصفیه و بازگردانی مجدد آب به سیستم حفاری، استفاده از محل های ایزوله برای ذخیره هرزآب ها و دفع نهایی کنده های جامد سازی شده، از اقداماتی بود که موجب تاًیید کارایی آن برای عدم ورود آلودگی به محیط بود.

مدیریت پسماند، کنده های حفاری، شرکت ملی حفاری ایران، چاه های نفت و گاز مناطق نفت خیز جنوب