مهری جاویدی کرمانی نژاد - دانشجوی دکتری مدیریت بازرگانی
میرزا حسن حسینی - هیئت علمی دانشگاه پیام نور،تهران

افزایش جمعیت در سه دهه گذشته ، توسعه روزافزون صنایع ، افزایش تولیدات کشاورزی وغیره منجر به افزایش انرژی و منابع پایه و به تبع آن تخریب بیشتر محیط زیست و منابع طبیعی شده است. و روز به روز برآلودگی هوا ، آب ، خاک و صدا افزوده شده وازسطح جنگلها ومراتع کاسته می گردد . در شرایط موجود از یک سو کشور نیازمند توسعه وازسوی دیگر با محدودیتهایی ازجملهکم آبی ، خشکسالی و زیست بوم های شکننده مواجه است. بنابراین برای حفظ منابع طبیعی خداداد و بهره برداری بهینه و پایدار،نیازمند سیاست گذاری و برنامه ریزی کارآمد و تدوین چارچوبی است که با رعایت الزامات آن بتوان به استمرار ، پایندگی و توامتوسعه رسید، و درعین حال محیط زیست را حفظ نمود . توجه کافی به محیط زیست در برنامه های توسعه کشور ، افزایش آگاهی های زیست محیطی برنامه ریزان و مسئولان کشور و همکاریهای فرا بخشی برا ی عملیاتی شدن برنامه های محیط زیستن می تواند حفظ ظرفیت های محیطی برای زندگی بهتر و بهره مند از محیط زیست مطلوب که هدف افق چشم انداز است را تضمین کند .در این تحقیق سعی شده است علاوه بر شناساندن اهمیت حیاتی محیط زیست و توجه دین مبین اسلام به این مسئله ، جایگاه آن در برنامه ششم توسعه با توجه به فرمایشات مقام معظم رهبری تبیین گردد.

محیط زیست ، توسعه پایدار، سند چشم انداز،قانون اساس