اثر فشار زاهای شغلی برانگیزش پرستاران با نقش تعدیل کنند گی سر سختی روانشناختی

عوامل فشارزا بر انگیزش افراد تأثیر دارند ولی میتوان تأثیرات این عوامل را تعدیل کرد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر فشارزاهای شغلی بر انگیزش شغلی و تعدیل کنندگی سرسختی روانشناختی در پرستاران بیمارستان شفا اهواز انجام شد. این پژوهش یک مطالعه پیمایشی از نوع توصیفی همبستگی است. نمونه ای شامل 70 نفر از پرستاران بیمارستان شفا اهواز درسال 1392، با روش نمونه گیری ساده انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های ابهام نقش و تعارض نقش(ریزو، هاوس و لیرتزمن)، گرانباری نقش(میشیگان)، انگیزش شغلی(رابینسون)و سرسختی روانشناختی(کیامرثی و نجاریان) استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها به روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه و با استفاده از نرم افزارSPSS19 انجام گرفت. براساس یافتهها، فشارزاهای شغلی که شامل ابهام نقش، تعارض نقش و گرانباری نقش بودندتوانستند انگیزش شغلی را پیشبینی کنند. علاوه بر این، سرسختی روانشناختی توانست اثرات این فشارزاها را بر انگیزش شغلی تعدیل کند. با توجه با اینکه این فشارزاها قادر به پیشبینی و همچنین اثرگذاری بر انگیزش شغلی پرستاران هستند، لازم است که در این راستا اقداماتی عملی را برای کاهش این اثرات بکار برد. سرسختی روانشناختی متغیری است که میتواند این نتایج را به بار آورد؛ این متغیر بیشتر از اینکه یک ویژگی شخصیتی باشد، یک مهارت قابل آموزش است

Keywords:

فشارزاهای شغلی , انگیزش شغلی , سرسختی روانشناختی