سهیلا زکی زاده - کار شناس ارشد روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
سعید بختیار پور - استادیار گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز ایران
یاسمن آب سالان - کار شناس ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آرامش عضلانی پیشرونده و داروهای آرامبخش بر میزان ترس از دندانپزشکی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه افراد مبتلا به ترس از دندانپزشکی که به کلینیک های دندانپزشکی در شهر تهران مراجعه نمودند بود. نمونه شامل 60 ( 25 مرد و 35 زن)، نفر بودند که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در سه گروه 20 نفره( 20 نفر گروه آزمایش یک)،( 20 نفر گروه آزمایش دو) و( 20 نفر گروه گواه)، گزینش شدند. طرح پژوهش از نوع شبه تجربی، پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. برای دو گروه آزمایش و گروه کنترل پیش آزمون اجرا و سپس مداخله آزمایشی یک (آموزش عضلانی پیشرونده )در 6 جلسه که هر جلسه 30 دقیقه به طول انجامید، روی گروه آزمایش 1 و مداخله آزمایشی دو (داروهای آرامبخش)روی گروه آزمایش 2 اجرا گردید و پس از برنامه آموزشی از هر دو گروه آزمایشی و گروه کنترل پس آزمون گرفته شد، سپس پیگیری پس از یک ماه به عمل آمد. برای تحلیل داده ها از روش کواریانس(مانکوا) استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد، آموزش آرامش عضلانی پیشرونده و داروهای آرامبخش باعث کاهش ترس از دندانپزشکی گروه های آزمایش در مقایسه با گروه گواه شده است. همچنین، مشخص شد بین تاثیر آموزش عضلانی پیشرونده و داروهای آرامبخش بر ترس تفاوت وجود دارد و در این میان آموزش آرامش عضلانی پیشرونده نسبت به داروهای آرامبخش در کاهش ترس از دندانپزشکی موثرتر است

آموزش عضلانی پیشرونده، داروهای آرامبخش، ترس