پرستو آقایی گلدیانی - کارشناسی روانشناسی عمومی
ضحی زندی - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی میان وابستگی به فضاهای مجازی با سبک های هویت و تعارض با والدین در نوجوانان سنین 13 الی 15 ساله انجام شد. روش انجام این پژوهش بر حسب هدف و از نظر روش توصیفی می باشد. جامعه ی آماری شامل کلیه دانش آموزان نوجوان 13 الی 15 ساله منطقه 2 شهر تهران است که در سال تحصیلی 94 - 93 است که در مدارس منطقه 2 مشغول به تحصیل بوده اند. تعداد نمونه بر اساس متغیرهای پیش بین و بر اساس روش کرامر در تحقیقات همبستگی 240 نفر در نظر گرفته شده که این تعداد به صورت نمونه گیری خوشه ای از مدارس منطقه 2 و نمونه گیری در دسترس از دانش آموزان به دست آمدند. در این پژوهش از دو پرسشنامه سبک های هویت برزونسکی و مقیاس تعارض با والدین پرینز و همچنینی یک پرسشنامه محقق ساخته جهت بررسی وابستگی به فضاهای مجازی استفاده شد. نتایج نشان داد میان هیچ یک از سبک های هویت )تعهد، اطلاعاتی، هنجاری و سردرگم( و تعارض با والدین )تعارض با مادر و تعارض با پدر( با وابستگی به فضاهای مجازی ارتباط معناداری وجود ندارد 05 / 0 < p همچنین در تحلیل رگرسیون مشخص شد مدل در هیچ یک از دو گروه دختران و پسران معنادار نمی باشد. و نیز مشخص شد اگر وابستگی به فضاهای مجازی یک انحراف استاندارد تغییر کند، تعارض با مادر، تعارض با پدر، سبک هویت تعهد، اطلاعاتی، هنجاری و سردرگم اجتنابی به ترتیب در دختران 0/121،0/020،0/131،0/101،10/061و0/015 و در پسران 019 / 0 ، 170 / 0 ، 045 / 0 ، 0/040،0/111و0/155 انحراف استاندارد افزایش خواهدیافت. مطابق با نتایج پژوهش هایی که پیش از این صورت گرفته است، وابستگی به فضاهای مجازی، سبک های هویت و تعارض با والدین را دستخوش تغییر قرار می دهد، لیکن با توجه به نتایج پژوهش حاضر مشخص می شود که اگر این وابستگی در حد معقول بوده و به طور صحیح و کاربردی استفاده شود، می تواند مانع از تغییر منفی گردد

سبک هویت، تعارض، وابستگی، فضاهای مجازی