غلامرضا تقی زاده - عضوهیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی فومن
بهمن اکبری
فهیمه رحمتی

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف اثر بخشی درمان دارویی و درمان شناختی رفتاری در کاهش اضطراب زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر شهر رشت انجام شد. روش: جامعه آماری، زنان 40- 23 ساله ی مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر مراجعه کننده به مطب روانپزشکان و مراکز مشاوره شهر رشت بودند که از طریق پرسشنامه اضطراب زانگ 1970 و مصاحبه ساخت دار روانپزشک و روانشناس، اختلال شان تشخیص داده شده بود و روش نمونه گیری به صورت نمونه گیری در دسترس بود که نمونه ها به صورت تصادفی در چهار گروه شامل: گروهی که دارو درمانی می شدند، گروهی که درمان شناختی رفتاری می شدند، گروهی که هم دارو درمانی و هم درمان شناختی رفتاری می شدند و گروه کنترل، قرار گرفتند. حجم نمونه در این تحقیق شامل 04 نفر بود)هر گروه شامل 11 نفر(. بر روی آنها پرسشنامه اضطراب زانگ در دو بخش پیش آزمون و پس آزمون اجرا شد. یافته ها: داده ها با استفاده از نرم افزار 18 SSPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتیجه گیری: نتایج بدست آمده با استفاده از تحلیل کواریانس نشان داد که دارو درمانی و درمان شناختی رفتاری در کاهش اضطراب مؤثر بوده است.

درمان شناختی رفتاری، دارو درمانی، اختلال اضطراب فراگیر