مهدی قمی فرد - مسئول کارگزینی (معاون منطقه) شهرداری خمینی شهر

پس مانده های الکترونیکی و الکتریکی انواعی از پس ماندهای ویژه است که دارای خاصیت سمیت، بیماری زایی، پایایی در محیط پیرامون و حتی در پیکره جانداران، خورندگی و مشابه ان می باشد. عناصری از قبیل جیوه، ارسنیک،کادمیوم، مس،نیکل، روی،باریم،برلیوم،انواع پلاستیک ها، الومینیوم،طلا ، نقره ، پلاتین، مواد شیمیایی خطرناک حاصل از مواد مصرفی، و به صورت نادر آلوده کننده های آلی پایدار (Pops) با ترکیب هالوژن دار در مخرب لایه ازن مثل پلی کلرو بی فنیل ها (Pops) شامل این پسماندها از مدیریت دفع این مواد به دلیل دشواری جداسازی و ناکافی بودن تحقیقات در زمینه فرآیند بازیافت آنها با چالش مواجه است. به عنوان نمونه خطرات فلزات سنگین بر روی انسان آسیب ارگان های حساس نظیر کلیه و کبد می باشد و پلاستیک ها در صورت زباله سوزی تولید گروه گاز های دی اکسین و فوران می نمایند. که سرطان زای آنها قطعی است. انتخاب شیوه های جمع آوری، جداسازی، پردازش، بازیافت و دفع مناسب و مبتنی بر اصول قابل پذیرش علمی کمک شایانی در کنترل و مداخله مؤثر در چرخه گردش مواد زاید و جهت دهی آنها به سمت بهره گیری دوباره هم زمان با کاهش مخاطرات زیست محیطی می گردد.

پسماند الکترونیکی،محیط زیست،الودگی