آرزو امامی - کارشناسی ارشد،جنگل شناسی و اکولوژی جنگل ،گروه جنگلداری ،دانشکده منابع طبیعی ،دانشگاه کردستان
نقی شعبانیان - دانشیار،جنگلداری و اصلاح نژاد جنگل،گروه جنگلداری،دانشکده منابع طبیعی،دانشگاه کردستان

در برنامه های مدیریت حفاظت و ذخیره گاه های ژنتیکی جنگل، آگاهی از الگوهای طبیعی تغییرپذیری ژنتیکی و پایه های تکاملی آن از اهمیت کاربردی بسیار بالایی برخوردار است. براساس تئوری های ژنتیک جمعیت از دست رفتن تنوع ژنتیکی یکی از تهدیدهای جدی فراروی حیات گونه های برخوردار از جمعیت های کوچک و مناطق جغرافی باریک به شمار می آید. حفظ این تنوع و جهت حفظ پایداری توان تولیدی و حیات و بدین ترتیب حفظ کارکردهای زیست محیطی و موکت و فرهنگ دین تنها به عنوان مهم ترین ذخیره گاه تنوع زیستی بر روی زمین ضروری می باشد. مطالعات مختلف نشان دادند گونه های برخوردار از تنوع ژنتیکی بیشتر برای گنجاندن در برنامه های حفاظت ژنتیکی مناسب تر هستند چرا که چنین جمعیتی در برابر عوامل نامطلوب زنده و غیرزنده مقاومت و پایداری بیشتری دارد. مدیریت پایدار جنگل های طبیعی و دست کاشت برای تولید محصولات چوبی و غیر چوبی به منظور بسط و توسعه پایدار ضروری است و در این مسیر می توان به کاهش و یا حتی ریشه کن کردن فقر، کاهش جنگل زدایی، توقف نابودی تنوع زیستی و تخریب زمین و منابع، همچنین بهبود امنیت غذایی و دستیابی به آب شرب قابل اطمینان و حتی انرژی های تجدیدپذیر کمک کرد. در این مقاله به بررسی موضوعی عوامل مهم تهدیدکننده ذخایر ژنتیکی گونه های زنده و حفاظت در محل آنها از جمله آفات و بیماری ها ، تکه شدگی جنگل، هیبریداسیون،برداشت بی رویه و غیراصولی از جنگل، آلودگی های زیست می پردازد.

تنوع ژنتیکی،حفاظت ژنتیکی در محل،تکه شدگی جنگل،واگرایی ژنتیکی