بررسی فرسایش های آبی و بادی در کشور و راهکارهای مدیریتی آن ها

تخریب خاک زمانی اتفاق می افتد که ظرفیت تولیدی خاک در اثر تغییرات نامطلوب در خصوصیات فیزیکی، شیمیایی، بیولوژیکی و هیدرولوژیکی آن کاهش یابد و یا در اثر فرسایش آبی، بادی و یا حرکت توده ای از بین رود. فرسایش سطحی، شیاری خندقی توسط آب و برداشت و رسوب گذاری مجدد خاک توسط باد و زمین لغزش ها، برخی از مهم ترین علایم ظاهری تخریب خاک هستند. تخریب اراضی به دلیل اثرات آن روی پایداری تولیدات کشاورزی یک معضل مهم جهانی به شمار می رود. این مشکل در کشورهای در حال توسعه به دلیل بهره برداری بیشتر از زمین به سبب افزایش جمعیت، جدی تر است. هر فرایندی که باعث کاهش تولید از زمین می شود تخریب خاک محسوب می شود. زمانی که انسان تعادل طبیعی موجود در محیط زیست را برهم می زند آثار سویی نیز از خود به جا می گذارد تخریب جنگل ها و مراتع و تبدیل آنها به اراضی کشاورزی از جمله موارد برهم زدن توازن طبیعی موجود در محیط زیست است که مشکل بسیاری از مناطق دنیا می باشد. بر اثر تغییر کاربری اراضی و بی توجهی به خصوصیات کیفی خاک بسیاری از ویژگی های خاک تخریب شده و خود تدریجاً حاصلخیزی خود را از دست داده و به بیابان تبدیل می گردد. بنابراین استفاده از اراضی بر حسب استعداد و قابلیت آنها در چارچوب یک برنامه صحیح و مدیریتی می تواند از شدت تخریب و هدر رفتن منابع بکاهد. استفاده صحیح از اراضی یکی از روش های غیر مکانیکی حفاظت خاک است، که نوعی مبارزه غیر مستقیم با فرسایش به شمار می آید همچنین با انجام یک سلسله عملیات مدیریتی صحیح می توان از فرسایش خاک جلوگیری به عمل آورد.

Keywords:

فرسایش , آبی , بادی , مدیریت , ایران