فرشاد جعفرزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد نرم افزار،کامپیوتر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد
احمد پاطوقی - استادیار ،دکتری معماری کامپیوتر،کامپیوتر ،دانشگاه علم و صنعت ایران
مهدی فاضلی - استادیار ،دکتری معماری کامپیوتر،کامپیوتر ،دانشگاه علم و صنعت ایران

با گذشت زمان کارایی یک نرمافزار کاهش مییابد. پیری نرمافزار اغلب بر عملکرد سیستم نرمافزار اثرگذاشته و در نهایت موجب از کار افتادن آن میشود. در واقع پیری نرمافزار یک چالش بزرگ و پدیدهای مخرب برای طراحی سیستمهای نرمافزاری است. این پدیده احتمالاً در هر تیپ نرمافزاری که به اندازه کافی پیچیده هم نباشد، یافت میشود، اما در برنامههای بلند مدت بسیار سخت و دشوار است. رویکرد جدید برای کنترل شکست، دوباره جوانسازی میباشد که میتوان آن را به عنوان یک راه حل پیشگیرانه در نظرگرفت. با توجه به اینکه جوانسازی نرمافزار هزینه و سربار زیادی به سیستم وارد میکند، لذا ایجاد زمانبندی مناسب جهت اجرای جوانسازی نرمافزار برای کاهش هزینه هدف اصلی این مقاله است. به همین منظور در ابتدا مفاهیم اصلی پیری و جوانسازی نرمافزار مورد بررسی قرار گرفته، سپس به تشریح مکانیزم پیشنهادی پرداخته شده است. در مکانیزم پیشنهادی، ابتدا یک مدل اولیه ارایه شده، سپس این مدل با استفاده از دادههای واقعی وشبیه سازی بسط داده شده است. تحلیل و ارزیابی نتایج حاصل از شبیهسازی افزایش سطح دسترسپذیری تا 28.75 درصد و کاهش هزینه تا 82.3 را نشان می دهد

جوانسازی نرمافزار، پیری نرمافزار، زمانبندی، هزینه، دسترسپذیری