نادر عباسی - گروه عمران سازه، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران
عبدالنبی عبده کلاهچی - استادیار گروه عمران آب ، پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری تهران، ایران

روش تحلیل دینامیکی افزایشی ( IDA ) روشی است که در آن با استفاده از مفهوم دیرینه مقیاسکردن رکوردهای حرکت زمین، کل محدوده رفتاری سازه از الاستیک تا ویرانی را به دقت تحت پوشش قرار میدهد. این روش یک فرایند برای تخمین تقاضای لرزه ای و ظرفیت نهایی سازهها و یا به عبارتی دیگر ارزیابی شکست پذیری سازهها میباشد که مدل سازهای را تحت یک یا چند رکورد حرکت زمین با سطوح شدت متفاوت قرار میدهد. در این مقاله منحنیهای ظرفیت فروریزش به دست آمده از رکوردهای FEMAP695 مربوط به قاب های خمشی بتن مسلح که مشتمل بر 4، 8 و 12 طبقه میباشند، با منحنیهای ظرفیت فروریزش حاصل شده از رکوردهای طیف شرطی مقایسه شده و مورد بررسی قرار گرفتهاند. در نهایت عوامل مؤثر بر میزان شکنندگی این سازه ها مورد ارزیابی قرار داده شده ست. تأثیر ارتفاع سازههای یاد شده روی ظرفیت نهایی و قابلیت شکنندگی آنها بخشی از نتایج این کارپژوهشی است که نشان می دهد رکوردهای زلزلههای طیف شرطی بعد از پریود مود اول نسبت به رکوردهای زلزلههای روش دستورالعمل از نرمی بیشتری برخوردار میباشند

تحلیل دینامیکی غیرخطی افزایشی، طیف شرطی، منحنی شکنندگی، احتمال فروریزش