ارزیابی توان اکولوژیک پارک ملی ساحلی دریایی دیر نخیلو –به روش اکولوژی سیمای سرزمین

ارزیابی توان اکولوژیکی گامی موثر و ابزاری مناسب در جهت هدایت فعالیتها و کاربریهای جاری در سرزمین به سوی توسعه ای پایدار میباشد. شناسایی و ارزیابی ویژگیهای اکولوژیک هر منطقه، راهنمایی برای تحقق توسعهای همگام با طبیعت است و به این ترتیب طبیعت خود، زمینه و ظرفیت توسعه قابل قبول را مشخص مینماید. در این تحقیق پارک ملی ساحلی - دریایی دیر نخیلو با مساحت 202/34 کیلومتر مربع در شرق استان بوشهر انتخاب و پس از شناسایی منابع محیط زیستی محدوده مورد بررسی و تهیه نقشه های مورد نیاز با استفاده از روش اکولوژی سیمای سرزمین و با بهره گیری از سامانه اطلاعات جغرافیایی GIS با استفاده از معیارهای ملی و بین المللی، ارزیابی توان اکولوژیک منطقه برای فعالیتهای تفرجی و تکنیک رویهم اندازی نقشه ها، نواحی مناسب تفرج گسترده و متمرکز شناسایی شد. سپس با توجه به توسعه اقتصادی رو به رشد در پیرامون منطقه و با توجه به موقعیت نواحی حفاظتی و حساس در محدوده مورد مطالعه، ناحیه بندی تفرجی نهایی صورت گرفت. ناحیه حفاظت در حدود 49/15 درصد منطقه برابر با 99/44 کیلومتر مربع خشکی و 50/85 درصد آن برابر با 102/9 کیلومتر مربع، بخش دریایی میباشد، دربرگیرنده رویشگاه جنگلهای حرا، زیستگاههای مرجانی در آبهای زیر کشندی، نواحیتخم گذاری لاکپشتان دریایی در بخشهای ساحلی جنوب شرقی جنگلهای مانگرو میباشد.

Keywords:

ارزیابی زیست محیطی , توان اکولوژیک , پارک ملی