بررسی فرزند خواندگی از منظر فقه و حقوق

فرزند خواندگی در طول تاریخ سابقه طولانی دارد و در نظامهای حقوقی کنونی دارای شرایط و آثار متفاوتی است. در نظام حقوقی اسلام فرزندخواندگی به عنوان نهادی که تمامی آثار قرابت نسبی را داشته باشد، رد شده است. اما سرپرستی از کودکان بی سر پرست و یتیم مورد تاکید است و آیات و روایات بسیاری وارد شده که توجه به این کودکان و نحوه رفتار با آنان را سفارش کرده است. با بررسی آثار و احکام بین فرزند واقعی و والدین، در مورد فرزندخوانده نیز برخی آثار بین فرزندخوانده و پدر یا مادر خوانده نیز ثابت و برخی دیگر وجود ندارد. اجرایی شدن قوانین مربوط به فرزندخواندگی تحت هر عنوانی،فرزندخواندگی و یا حمایت از کودکان بیسرپرست و بدسرپرست، میتواند در راستای استحکام بخشی به مهمترین عنصر جامعه یعنی خانواده گام بردارد و موجب گرمتر شدن کانون خانوادههای بدون فرزند وپررنگتر شدن زندگی کودکان بیسرپرست و روشنتر شدن آیندهشان شود.

Keywords:

فرزندخواندگی , فقه امامیه , سرپرستی , حقوق موضوعه