فاطمه هاتفی - دانشگاه علوم و تحقیقات تهران

حق حیات ازجمله مهمترین حقوق موضوعه برای انسان است که در ادیان الهی و اسناد بینالمللی معاصر موضوعیت مربوط به خود را داشته است . علاوه بر این، حق حیات ازجمله مهمترین اصول حقوق فطری است و دفاع قانونی از این حق و تأمین زیرساختهای امنیتی لازم برای آن از ضروریات اجتماعی تلقی میشود. هدف از نوشتار حاضر بررسی حق حیات زن وزنده ماندن وزندگی کردن او در نظام فقهی و حقوقی است. این پژوهش با روش اسنادی کتابخانهای به این نتیجه دست یافت که نظام فقهی اسلام حق حیات زن را کامل رعایت نموده است و نظام حقوقی ایران هم که برگرفته از مبانی فقهی است تا حدود بسیاری حق حیات را در مواضع قانونی برای زن اعمال نموده است. اما نظام حقوقی مالزی این حق رادر هیچ ماده حقوقی برای زن لحاظ ننموده است و حق حیاتی هم برای زن در نظر نگرفته است.

حق حیات، زن، نظام فقهی، قانون ایران، قانون مالزی