محمدعلی کشوری - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان،واحد دماوند ،دانشگاه آزاد اسلامی،دماوند ،ایران،گروه مهندسی مکانیک،واحد دماوند،دانشگاه آزاد اسلامی،دماوند،ایران
سعید فروتنی - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان،واحد دماوند ،دانشگاه آزاد اسلامی،دماوند ،ایران،گروه مهندسی مکانیک،واحد دماوند،دانشگاه آزاد اسلامی،دماوند،ایران

نانوسیال ها نوع پیشترفته ای از انتقال حرارت و سیالات هستند که در آن اندازه ذرات فاز جامد کمتر از 100 نانومتر بوده و به صورت پراکنده در سیال ساده همچون آب و روغن وجود دارد. در این تحقیق آزمایش هایی نشان داده شده است که نانو ذراتی همچون TiO2 ،Cu ،Al 2O3 و سیالات مورد استفاده در یک مبدل حرارتی معمولی اضافه شود، ویژگی های گرمایی سیالی آنها تغییر می کند به ویژه هدایت گرمایی موثر نانو سیال ها افزایش می یابد. بر مبنای داده های آزمایشگاهی، مدل های تجربی مختلفی برای پیش بینی هدایت گرمایی مؤثر پیشنهاد شده است. هدایت گرمایی مؤثر با اندازه، شکل نسبت در صد حجمی نانو ذرات و ضریب هدایت گرمایی ذرات و سیال پایه تغییر می کند. از این رو، این مطالعه به بررسی اثر اندازه، نسبت در صد حجمی و نه نانو ذرات در نانو سیال های با سیال پایه آب می پردازد. با استفاده از مفهوم پوسته سطحی، مدل همیلتون و کراسر به منظور مطالعه اثر اندازه نانو ذرات هدیه داده شده است. مدل انتخابی با داده های پیشین برای هدایت گرمایی مؤثر مقایسه شد. نتایج نشان می دهند که با افزایش نانو ذرات، هدایت گرما کاهش می یابد. در یک نسبت در صد حجمی مشخص ذرات، نانو سیال آب - مس هدایت گرمایی بهتری نسبت به نرم و سیال آب - اکسید آلومینیم دارد.

نانوسیال،نسبت درصد حجمی،هدایت گرمایی موثر