بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر سازگاری اجتماعی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه شهر رشتخوار

مقدمه: از آنجا که بخش اعظمی از اوقات دانش آموزان در جامعه سپری می شود آموزش یادگیری مهارت های زندگی تا حد زیادی می تواند زمینه جامعه پذیری را فراهم کرده و تا حدود زیادی میزان اعتماد به نفس در آنها افزایش داده و موجبات پیشرفت تحصیلی آنان را فراهم کند. هدف: هدف از اجرای این تحقیق بررسی تأثیر آموزش مهارت های زندگی بر سازگاری (اجتماعی، آموزشی) دانش آموز در مدارس متوسطه شهر رشت خوار بود. روش: بدین منظور در یک مطالعه تجربی با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون به گروه کنترل دانش آموزان پسر متوسطه دوم به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. هر دو گروه پرسش نامه سازگاری پاسخ دادند سپس آموزش مهارت های زندگی در 15 جلسه تنها برای گروه آزمایشی اعمال شد و از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار spss استفاده شده در دو سطح آمار توصیفی نظیر میانگین واریانس و انحراف استاندارد و برای تحلیل آماری داده ها از آمار استنباطی نظیر تحلیل کواریانس استفاده شد .نتیجه گیری: نتایج نشان داد که آموزش مهارت های زندگی بر افزایش سازگاری (آموزشی و اجتماعی) دانش آموزان تأثیر معنی داری دارد. و معنادار بودن تفاوت بین نمرات گروه آزمایش و کنترل می تواند ناشی از آموزش به ویژه آموزش مهارت های زندگی باشد بنابراین آموزش مهارت های زندگی ابزاری مناسب برای جامعه پذیری دانش آموزان، بالا رفتن میزان اعتماد به نفس و نهی از پیشرفت تحصیلی آنها می باشد.

Keywords:

مهارت های زندگی , سازگاری اجتماعی , جامعه پذیری , دانش آموزان