ناهید براهوئی - دانشجوی دکتری اریخ ایران دوره اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد
محمدنعیم محمدحسنی لوطک - کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی زاهدان

نورالدین عبدالرحمن جامی عارف و شاعر بزرگ قرن نهم هجری است. که آثار بسیاری به نظم و نثر نوشته است. برخی از پژوهشگران وی را (خاتم شعرا) لقب دادند. از جمله نکاتی که وی در آثار خویش مورد تأکید قرار داده آموزش و پرورش است، جامی کتاب بهارستان را به نثر به شیوه گلستان سعدی و فواید ضیائیه را به زبان عربی برای تعلیم به فرزندش نوشت. همچنین وی در دیگر آثارش از جمله نفحات الانس ، سه دیوان (فاتحه الشباب) و ( واسطه العقد) و (خاتمه الحیات) و مثنوی های هفت اورنگ در ضمن مطالب دیگر به صورت پند و اندرز بیان داشته است. جامی در اشعارش تعلیم و تربیت مریدان و سالکان را در مدرسه مورد توجه قرار داده است. در مدارس این باران بیشتر تدریس علوم دینی مورد توجه بود و تحلیل و تفسیر قرآن، حدیث و فقه و دیگر علوم دینی از مهم ترین مواد آموزشی بودند .جامی در اشعار خود برنامه ای تحصیلات، کتب مواد آموزشی در دوره تحصیلات ابتدایی و عالی و شیوه های آموزشی را مورد توجه قرار داده است نوشتار حاضر بر آن است که به روش توصیفی - تحلیلی و با استفاده از منابع کتاب خوانی به بررسی جایگاه آموزش و پرورش در اثار جامی می پردازد.

جامی،آموزش و پرورش،مدرسه،مواد آموزشی