حسین رحیمی کلور - استادیار گروه مدیریت و اقتصاد،دانشکده ادبیات و علوم انسانی،دانشگاه محقق اردبیلی،اردبیل،ایران
رضا کاظم زاده - کارشناس روان شناسی،گروه روانشناسی عمومی،دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی،دانشگاه محقق اردبیلی،اردبیل،ایران

هدف این مقاله با هدف شفاف سازی مفهوم توانمندسازی و تعیین نقش آن در ارتباط بین مدیریت منابع انسانی و عملکرد نوشته شده است. روش شناسایی: بررسی از 211 تن کارمندان 30 هتل مجلل و گران در لیتوانی که به طور مفصل به مشتریان در ارتباط بودند به منظور مطالعه توانمندسازی سازمانی به عنوان مجموعه ای از فعالیت های مدیریت منابع انسانی و ارتباط آن با نگرش ها و رفتار کارمند انجام شد. به یک شخص و بین توانمندسازی سازمانی به عنوان مجموعه ای از فعالیت های مدیریت منابع انسانی و توانمندسازی روانی (روان شناختی) به عنوان یک نگرش کاری تمایزات قائل شده و نقش هر دو در ارتباط بین مدیریت منابع انسانی و عملکرد تعریف شده است. توانمندسازی سازمانی به طور مثبت با توانمندسازی روانی رضایت شغلی و تعهد مؤثر مرتبط شده است. همچنین به این نتیجه رسیدیم که توانمندسازی روانی و تعهد موثر، تاثیر توانمندسازی سازمانی مشتری گرا را تعدیل می کند.

راهکارهای مدیریت منابع انسانی،نتایج عملکرد توانمندسازی،نگرش های کارمندان،رفتار مشتری گرا،هتل های مجلل،لیتوانی