محمد حسین بهشتی - استادیار پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
سید کمال افضلی - کارشناس ارشد
قاسم نادری - مربی پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران

نقش مواد افزودنی در آمیزه های لاستیک نیتریل تقریبا شناخته شده است، ولی نقش این مواد درآمیزه های لاستیک نیتریل حاوی مقادیر بالای رزین فنلی بخوبی مورد بررسی قرار نگرفته است. لذا در این تحقیق آمیزه هایی شامل 100phr لاستیک نیتریل و 100phr رژین فنلی نوع نووالاک تهیه شد که در آنها مقدار و نوع افزودنی ها متغیر بود در نتیجه رفتار پخت، خواص مکانیکی و حرارتی و مورفولوژی آنها بررسی گردید. در بررسی نقش کمک فرایندها با توجه به نتایج رئومتری پخت، سختی و کشش نرم کننده DOP در مقایسه با سایر نرم کننده ها سازگاری بهتری با آمیزه های فنلی نیتریل دارد و با وجود فرف بودن آن نسبت به سایر نرم کننده ها، همچنان نرمی قابل ملاحظه ای به محصول می دهد و در حرارت پخت نیز همچنان پایدار است. در بررسی اثر و نوع مقدار پرکننده از پر کننده سیلیسی رسوبی (vulkasil s) با مقادیر متفاوت و همچنین از سه نوع دوده HAF، EFE و GPF استفاده شد. نتایج حاصله نشان می دهد که آمیزه سیلسی، دارای سرعت پخت اندکی کمتر و زمان اسکورچی شدن و پخت طولانی تر نسبت به آمیزه های دارای دوده میباشد. همچنین بیشترین مدول و سختی و کمترین ازدباد طول تا پارگی مربوط به آمیزه تقویت شده با دوده HAF می باشد ولی بالاترین استحکام کششی وازدیاد طول در بین آمیزه های فوق از آمیزه بادوده FEF حاصل گردید.

رزین فنلی، لاستیک نیتریل، مواد افزودنی، سیستم پخت