افشن خلیلی دهدزی - استاد دانشگاه آزاد اسلامی و پیام نور واحد ایذه
فریدون کیانی قلعه سردی - استاد دانشگاه پیام نور واحد ایذه و دهدز

هرجامعی برای برقراری استقرار و ثبات نیاز برخی ضوابط و قوانین اخلاقی دارد که ضایع شدن آنها باعث پاره شدن نخی می گردد که افراد جامعه را به هم پیوند داده است. در این میان اسلام مجموعه ای از قواعد و اصول اخلاقی را در این زمینه وضع کرده که در فطرت و سرشت پاکی در مقابل آنها به پاس احترام خواهد ایستاد. همچنین قرآن کریم اساسنامه اخلاقی برای هر فرد مسلم مقرر نموده تا در تمامی مراحل زندگی شخصی عملاً تطبیق گردد، مسائلی که در ظاهر بسیار شخصی و خاص فرد است ولی در ساختار سلوکی و رفتاری او بسیار مؤثر و بیانگر تکوین دهنده شخصیت اسلامی و انسانی او می باشند. رهنمودها نبایدهای الهی موجود در این نظام، در تربیت و تزکیه نفس انسان نقش سازنده ای را ایفا می کند که فرد مسلم ملزم به رعایت عملی آنها می باشد، و در صورت اعراض از آن نسبت به حقوق الهی مقصر و گناهکار به شمار می آید. ونظام اخلاقی با اتکای به تبییات ربانی،به عنوان نظامی غایت گرایانه همراه با وظیفه گرایی ناشی از اراده الهی بررسی می شود تا برتری آن بر نظام های اخلاقی دیگر اثبات شود و دیدگاه اسلام را مورد مسئله مهم نسبت در اخلاق روشن می سازد.

اخلاق،اسلام،تعلیم و تربیت،حقوق ،انسان