زهرا لطفی - کارشناسی ارشد مشاوره و راهنمایی ،دانشگاه علوم و تحقیقات تهران،خمین

این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی آموزش غنی سازی ازدواج (رویکرد تایم و اولسون) و برنامه ارتقای کیفیت زندگی در افزایش رضایت زناشویی زنان متأهل انجام گرفت. پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه است.جامعه پژوهش شامل کلیه زنان متأهل متقاضی شرکت در دوره آموزشی برنامه غنی سازی ازدواج و ارتقای کیفی و زندگی در تابستان 1393 بودند. نمونه شامل 53 زن متأهل بود که از بین داوطلبین شرکت در پژوهش به صورت در دسترس انتخاب و در سه گروه آزمایش و یک گروه کنترل جایگزین شدند.برای آزمایش به مدت 10 و 7 و 9 جلسه ای آموزشی به شیوه رویکرد تایم و اولسون ارتقای کیفیت زندگی قرار گرفتند و ابزار اندازه گیری پرسش نامه رضایت زناشویی انریچ روش آماری تحلیل کواریانس MANCOVA بود. تفاوت معنی داری بین نمرات رضایت زناشویی گروه گواه در مرحله پس آزمون وجود داشت P<.05 نتایج نشان داد که رویکرد اولسون و کیفیت زندگی درمانی نمرات گروه آزمایش را در پس آزمون در ابعاد رضایت زناشویی حل تعارض، دوستان و بستگان، ارتباطات و مساوات طلبی افزایش داده است P<.05 به تفاوت معنی داری بین میانگین نمرات گروه گواه در مرحله پس آزمون در ابعاد تحریف آرمانی، به خاطر فراغت و جهت گیری مذهبی و رابطه جنسی و شیوه فرزندپروری و مشاهده نشد P<.05 یافته ها شاهدی بر مفید بودن روان درمانی مبتنی بر کیفیت زندگی و رویکرد اولسون در مداخلات خانواده است.

رضایتمندی زناشویی،روان درمانی مبتنی بر کیفیت زندگی،رویکرد تایم،رویکرد اولسون