بازتعریف محله مسکونی مبتنی برآموزه های فرهنگ ایرانی اسلامی

مسکن به عنوان یکی از پدیده های واقعی، ازنخستین مسائلی است که ازابتدا بشرباآن دست به گریبان بوده وهمراه درتلاش برای دگرگونی ویافتن پاسخی معقول و منطقی برای آن است . این پدیده ویامسئله ، علی رغم آن که دارای ابعاد گوناگون اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و کالبدی است بیانگر برقراری پیوندی پرمعنا بین انسان ومحیطی مفروض می باشدک ه این پیوند ازتلاش برای هویت یافتن، یعنی به مکانی احساس تعلق داشتن ناشی گردیده است. دراین پژوهش بابررسی مفاهیمی هم چون محله وویژگی های آن ، مسکن وسکونت، نیازهای ساکن، فرهنگ ایرانی، ارزش های انسان درجهان بینی اسلامی( فرهنگ اسلامی)، و...به این مهم دست می یابیم که باتوجه به نقش مهم مسکن در برآورده ساختن نیازهای انسان، خانه های سنتی پاسخگوی تمامی نیازهای ساکنانش اعم ازمادی ومعنوی بوده که این امردرطول زمان درمحلات مسکونی دستخوش تغییراتی شده است .بنابراین رسالت معماران معاصر درطرااحی بناهای امروز ضمن پاسداشت ارزش های غنی دیروز، توجه به نیازهای افرادی است که درآینده ازآن بهره برداری خواهندنمود. این مقاله باروش توصیفی- تحلیلی وبابهره گیری ازمنابع کتابخانه ای انجام شده وهدف آن لحاظ کردن ارزشهای معماری گذشته درکنارروزمره زندگی مردم درجهت ایجاد محیط مسکونی کاراوآرامش بخش می باشد.

Keywords:

محله , مسکن , فرهنگ ایرانی , فرهنگ اسلامی