سجاد یاسری - پژوهشگر مرکز تحقیقات صنعت ساختمان وبتن دانشگاه آزاد اسلامی واحدقزوین (CCRC)
غزل حاجی آقایی - استادیار دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین
فرناز محمدی - عضوهئیت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحدقزوین

بتن ژئوپلیمری با عملکرد وکارایی بالا ، هزینه ساخت پایین وآلودگی زیست محیطی بسیار کم نسبت به بتن های رایج (OPC) به عنوان ماده بی نوین با قابلیت جایگزین برای بتن معمولی در سالهای اخیر مطرح شده است .توجه به انجام تحقیقات بیشتر برروی ژئوپلیمر وگسترش اجرایی آن سبب شد این مقاله به مقایسه وبررسی میزان تاثیر محلول قلیایی بر زمان گیرش وعملکرد بتن ژئوپلیمری بپردازد. دراین مطالعه از متاکائولین به عنوان منبع آلومیناسیلیکاتی استفاده شد که ترکیب شیمیایی آن توسط دستگاه فلوئرانس اشعه ی ایکس (XRF)، A1O 1.75siO مشخص شد نمونه ها با محلول های قلیایی سدیم هیدروکسید وپتاسیم هیدروکسید درغلظت های 12و16،8 مولار ساخته ودردماهای 80 درجه سانتی گراد به مدت 24 ساعت عمل آوری شدند. سپس تست مقاومت الکتریکی ومقاومت فشاری از آزمونه ها در سنین 3،1و7 روز بعد از قالب برداری گرفته شد نتایج نشان داد که خمیر ژئوپلیمر ساخته شده با هر دومحلول سدیم وپتاسیم هیدروکسید در دما دارای گیرشی سریع است . در نسبت ثابت آب با جامد ونسبت ثابت مولی Sio/A1o با افزایش غلظت مقاومت فشاری افزایش می یابد ، همچنین استفاده از محلول سدیم هیدروکسید در مقایسه با محلول پتاسیم هیدروکسید ، تاثیر بهتری در افزایش مقاومت فشاری داشت .

ژئوپلیمر ، محلول قلیایی ، مقاومت الکتریکی ، گیرش نهایی ، مخروط مینی اسلامپ ، سدیم هیدروکسید ، پتاسیم هیدروکسید ، سدیم سیلیکات Sio2/A12O3