مقایسه وجوه متفاوت رویکردهای تربیت اخلاقی

تعلیم و تربیت، عرصه ها و وجوه گوناگونی دارد که یکی از مهمترین آنها حوزهی تربیت اخلاقی است. هیچ جامعه ای نمیتواند مستقل از ملاحظات اخلاقی به سامان بخشی امور اجتماعی و فرهنگی خود اقدام نماید؛ چرا که مسئله اخلاق و ارزش ها مقوله هایی هستند که تمامی مناسبات اجتماعی فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و رفتاری را متأثر می سازند. البته آنچه که در امر اخلاق و ارزشها مهم است، علاوه بر تأکید بر ضرورت توجه به امور اخلاقی و ارزشها، توجه به روشها و رویکردهای درست آموزش اخلاقی و ارزشی است. بنابراین آشنایی با رویکردهای تربیت اخلاقی و نحوه ی پرورش منش اخلاقی برای تحقق تربیت اخلاقی مؤثر میباشد. به همین دلیل در این مطالعه ابتدا بحث را با طرح مطالب مختصری دربارهی اخلاق پیش از روشنگری ، با تمرکز روی نظریات ارسطو آغاز کردیم و پس از آن از میان رویکردهای متعدد موجود در زمینه ی تربیت اخلاقی؛ شش رویکرد از جملهرویکرد روشنگری، رویکرد فایده گرایی، رویکرد دیویی، رویکرد تربیت منش، رویکرد تبیین ارزشها و رویکرد رشدگرا را مورد مطالعه قرار دادیم. البته این چند رویکرد، تنها رویکردهای کنونی مورد بحث در تربیت اخلاقی نیستند. به عنوان نمونه، روانشناسی انسان گرایانه با وجود این که بر نحوه کار رویکرد تبیین ارزشها تأثیر گذاشته است، بر سایر برنامه های فعال تربیت اخلاقی نیز تأثیر مهمی دارد. مقایسه ی هر یک از رویکردهای ذکر شده نشان داد که با توجه به اینکه این رویکردها در تنظیم روابط معلم و دانش آموزان با تکیه بر تربیت ارزشی و اخلاقی نقش مؤثری دارند، اما هیچکدام به تنهایی همه ی زوایا را در نظر نمی گیرند

Keywords:

تربیت اخلاقی , رویکردها , ارزش شناسی , منش اخلاقی