علی محمدیان خطیر - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اراک، گروه ریاضی، اراک، ایران

درس ریاضی، یکی از دروس مهم و یکی از اساسی ترین پایه ها در سطوح مختلف تحصیلی می باشد.یکی از دلایل ناتوانی دانش آموزان در درس ریاضی، فقدان طرحی برای آموزش مهارتهای حل مساله به آنهاست. دانش آموزان در مورد عملکرد ریاضیات خود باورهای متفاوتی دارند؛ آنها معتقدند تنها یک راه حل برای مسائل ریاضی وجود دارد و برای حل مسائل ریاضی لازم نیست، تمامی متن سؤال خوانده شود، چرا که همیشه واژگان کلیدی در سؤال وجود دارد که علامتی برای حل مساله است. به نظر می رسد که باورهای ریاضی دانش آموزان در حل مسائل ریاضی تاثیر گذار است. همچنین، از آنجایی که حل مسائل کلامی در دوره ابتدایی برای برخی از دانش آموزان مشکل ساز است، لذا محقق تلاش می کند تا باورها و توانایی حل مساله کلامی آنها بررسی نماید. از طریق روش تحقیق توصیفی همبستگی و با استفاده از آزمون مسائل کلامی ریاضی و پرسشنامه، بطور تصادفی 50 دانش آموزان پایه چهارم و پنجم ابتدایی در یک مدرسه دخترانه ابتدایی در استان تهران انتخاب شدند. نتایج کیفی نشان داد که در پایه چهارم و پنجم ابتدایی، دانش آموزان، اطلاعات دقیق مساله را با استفاده از عملگرهای صحیح، انتخاب کردند و مسائل کلامی را به شیوه صحیح محاسبه کردند. همچنین، نتایج کمی حاصل از آزمون های ضریب همبستگی نشان داد که بین نظام باورها و توانایی حل مساله کلامی دانش آموزان، رابطه معناداری مشاهده نشد

ریاضی، حل مساله، توانایی حل مساله، مساله کلامی، دوره ابتدایی