پیش بینی گرایش به اعتیاد از روی سبکهای دلبستگی و تفکر قطعی نگر در دانش آموزان

مقدمه: اعتیاد یا سوء مصرف مواد موضوعی جدی است که جوامع انسانی را تهدید میکند. متغییرهای متعددی بر پیدایش،تداوم و درمان اعتیاد موثر هستند. دستهای از این متغیرها بعنوان متغیرهای پیشبین در زمینه گرایش به مصرف مواد بررسی شده اند از میان این متغیرها میتوان به سبک زندگی و تفکر قطعینگر اشاره کرد. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف پیشبینی گرایش به مصرف مواد براساس سبکهای دلبستگی و تفکر قطعینگر در دانش آموزان صورت گرفت. روش کار: پژوهش حاضر از نوع توصیفی به روش همبستگی میباشد و جامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه در سال 1394-95 در شهر تهران است که به روش نمونه گیری خوشه ای تعداد 150 دانش آموز بعنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه گرایش به اعتیاد AAS وید و بوچر، مقیاس سبک های دلبستگی هزن و شیور و مقیاس تفکر قطعینگر یونسی و همکاران بود. یافتهها: نتایج حاصل از همبستگی پیرسون نشان داد که رابطه مثبت و معنیداری بین تفکر قطعینگر و سبکهای دلبستگی ناایمن اجتنابی و ناایمن دوسوگرا با گرایش به مصرف مواد در دانش آموزان وجود دارد p<0/001 نیز نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون بیانگر پیشبینی گرایش به مصرف مواد براساس سبکهای دلبستگی نایمن اجتنابی و دوسوگرا و براساس تفکر قطعینگر بود نتیجه گیری: براساس نتایج حاصل از این تحقیق میتوان نتیجه گرفت که نبود تعامل مناسب بین مادر و کودک در دوران کودکی و محرومیت های عاطفی و همچنین داشتن موضعی جزم اندیش و انعطاف ناپذیر نسبت به مسائل پیشبینی کننده های خوبی برای گرایش به مصرف مواد در دوران نوجوانی هستند

Keywords:

اعتیاد , سبک دلبستگی , تفکر قطعینگر , دانش آموز