سکوت سازمانی چالشی برای سازمان های امروز

در عصر حاضر سازمانها برای بقا، نیازمند افرادی هستند که برای چالشهای محیط واکنش مناسبی از خود نشان دهند، از به اشتراک گذاشتن دانش و اطلاعات نهراسند. این امر سبب شده، مدیران سازمانها از کارکنان خود انتظار داشته باشند، تا در انجام کار و قبول مسئولیت درگیر شوند. در بسیاری از این سازمانها، کارکنان از ارائه نظرات و نگرانی هایشان در مورد مشکلات سازمان امتناع می ورزند. این پدیده جمعی سکوت نامیده میشود. سکوت سازمانی، مفهوم جدیدی در ادبیات علمی است. از این رو در سازمانها نیز شناخته شده نیست. نخستین بار در سال 2000 تمیز آن با تعریفی از مورسین و میلیکن امکان پذیر شد کارکنان عامل اصلی توسعه و تغییر در سازمانند، اما سکوت آنها صدای خاموش شکست سازمان است، که میتواند این امر موجب تأثیرگذاری در عملکرد کارکنان شود. اگر چه از کارکنان انتظار میرود که با دانش، ایدهها، نظرات و پیشنهادات خود در جهت توسعه سازمان مشارکت داشته باشند، اما گاهی اوقات آنها ترجیح میدهند که سکوت پیشه کنند. برای تبین پدیده سکوت سازمانی، معدود پژوهش هایی انجام شده استولی در آن ها نقش فرهنگ پژوهش انجام نشده است. وجود فرهنگ سازمانی، در تصمیم گیری درباره اینکه در مورد مسائل سازمانی، حرف خود را بزند، میتواند نقش مهمی ایفا کند. در واقع هدف از این پژوهش پاسخ به یک سوال است: تا چه حد فرهنگ سازمانی با سکوت سازمانی رابطه دارد؟

Keywords:

سکوت , فرهنگ , چالش , صدای خاموش