آمنه غلامحسین زاده - کارشناسی ارشد مهندسی نرم افزار

شبکه های حسگر بی سیم نسل جدیدی از شبکه ها هستند که به طور معمول، از تعداد زیادی گره ارزان قیمت تشکیل شده اند و ارتباط این گره ها به صورت بی سیم صورت می گیرد و متشکل از عناصری شامل حسگر، پردازشگر و عناصر ارتباطی می باشند که امکان سنجش اهدافی در یک محدوده جغرافیایی را فراهم می کنند کاربرد این شبکه می تواند دولتی، تجاری، صنعتی و یا پزشکی باشد. هدف اصلی این شبکه ها، جمع آوری اطلاعاتی در مورد محیط پیرامون حسگر های شبکه است. هنگامی که چندین گره حسگر اقدام به ارسال بسته ها به سمت گره مقصد نمایند، امکان وقوع ازدحام وجود خواهد داشت که علاوه بر از دست دادن اطلاعات، منجر به مصرف بیش از حد انرژی حسگرها خواهد شد. بدین منظور پروتکل های مسیریابی متعددی برای انتقال داده ها و کنترل ازدحام ارائه شده است که هر یک در صدد کاهش بسته های از دست رفته و مصرف بهینه انرژی می باشند در این پژوهش روش های کنترل ازدحام متعددی شامل AVQ, RED, Tail Drop بررسی شده و کارآیی هر کدام از این روش ها در یک شرایط مساوی از لحاظ توپولوژی شبکه، تعداد بسته ها، پهنای باند لینک ها، تعداد بافرها ودیگر پارامترها مورد ارزیابی و با محاسبه تعداد بسته های تحویلی به گره مقصد، تعداد بسته های ریزش شده و .... این روش ها مقایسه شده اند.برای اهداف فوق از محیط شبیه سازی نرم افزار NS2 2.35 استفاده شده است که نرم افزاری کارا برای شبکه های حسگر بی سیم می باشد محیط شبیه سازی شده با شرایط کاملا یکسان برای سه تا از روش های کنترل ازدحام RED ،AVQ ،Drop Tail پیاده سازی گردید که با ارزیابی و تحلیل نتایج مشخص گردید که الگوریتم RED بهترین کارآیی را داشته و الگوریتم Drop Tail کارایی پائینی دارد.

شبکه حسگر بی سیم، ازدحام، کنترل ازدحام، کارایی، شبیه سازNS2