نسیم رزاقی - دانشگاه آزاد اسلامی تبریز

ساخت یک شهر هوشمند به منظور استراتژی ای در کاهش مشکلات ایجاد شده توسط رشد جمعیت شهری و افزایش شهر نشینی موضوعی در حال ظهور است، در عین حال تحقیقات کمی روی این موضوع صورت گرفته است. به جهت برطرف نمودن شکاف در زمینه ی شهر هوشمند در تحقیقات صورت گرفته و همچنین افزایش استفاده از این مفهوم، این مقاله چارچوبی برای درک مفهوم شهرهای هوشمند بیان می کند. بر اساس بررسی در تحقیقات وسیع و متنوعی که صورت گرفته است هشت عامل مهم و کلیدی از شهر هوشمند عبارت اند از: مدیریت و سازمان، تکنواوژی، حکومت، سیاست، مردم و جامعه، اقتصاد، زیرساخت ها و محیط زیست. این عوامل اساس یک چارچوب یکپارچه را که می تواند در بررسی چگونگی تصور دولت ها از شهر هوشمند استفاده شود را تشکیل می دهند. چارچوب پیشنهادی، جهت ها و برنامه هایی را برای تحقیقات شهر هوشمند و همچنین مفاهیم عملی برای دولت های حرفه ای پیشنهاد می دهد.

شهر هوشمند، فن آوری اطلاعات و ارتباطات، ابرنقشه الکترونیکی، فضای مجازی، شهروند الکترونیک