محمود شفیعی - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان
محمد سعیدی مهرآباد - دانشیار دانشکده مهندسی صنایع، دانشگاه علم و صنعت ایران
احسان وفایی نژاد - کارشناس مهندسی صنایع، تولید صنعتی

انتخاب پروژه های اقتصادی بخش تحقیق و توسعه به علت زمان طولانی اجرای این پروژه ها و همچنین تغییرات طریع بازار و تکنولوژی که منجر به عدم دسترسی و یا مخدوش شدن داده های جمع آوری شده می گردد مشکل است. هدف از این مقاله، توسعه یک مدل فازی برای انتخاب پروژه های اقتصادی بخش R&D است. تئوری مجموعه های فازی برای مدل کردن اطلاعاتی که در پروژه نامعین و غیرقطعی می باشند به کار گرفته می شود. چرا که اغلب روش های سنتی ارزیابی پروژه، ریسک انجام پروژه ها را بسیار ناچیز در نظر می گیرند و از همین رو از مدل فازی در ارزیابی ارزش پروژه های تحقیق و توسعه استفاده شده است. مساله انتخاب پروژه های اقتصادی R&D به صورت یک مدل برنامه ریزی عدد صحیح صفر - یک فازی فرمول بندی شده که دارای دو پارامتر نامعین است. همچنین بر مبنای تئوری امکان کیفی مدل فازی ارائه شده را به یک مدل ریاضی قطعی که می توان آنرا با تکنیک های بهینه سازی حل کرد تبدیل خواهیم نمود. در انتها نیز یک مطالعه موردی در صنعت داروسازی آورده شده است. رویکرد مورد استفاده می تواند به تصمیم گیران در انتخاب پروژه های مناسب و اقتصادی بخش های تحقیقاتی که دارای کمبود اطلاعات می باشند کمک شایانی نماید.

مدیریت فناوری، انتخاب پروژه اقتصادی، مدیریت پروژه، مجموعه های فازی، بهینه سازی