ارزیابی برنامه های آموزشی شرکت سهامی ذوب آهن اصفهان بر اساس استاندارد ایزو 10015

هدف از پژوهش حاضر بررسی وضعیت آموزش شرکت سهامی ذوب آهن اصفهان بر اساس استانداردهای بین المللی ایزو 10015 بود که با روش توصیفی پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری تحقیق کلیه کارکنان شرکت سهامی ذوب آهن اصفهان در سال 1390 به تعداد 15221 نفر بودند. حجم نمونه به روش تصادفی چند مرحله ای و با استفاده از جدولکرجسی و مورگان 370 نفر انتخاب گردید. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته ای بود که آموزش را در مؤلفه های نیازسنجی، طراحی وبرنامه ریزی، اجرا و ارزشیابی بررسی می کرد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه مورد تأیید متخصصان قرار گرفت. پایایی پرسشنامه از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ 0/95 محاسبه گردید. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی (آزمون t تک متغیره، t مستقل و آزمون تحلیل واریانسیک طرفه) انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که نیاز سنجی ، طراحی، اجرا و ارزشیابی آموزش پایین تر از سطح متوسط بوده است. در خصوص متغیرهای جمعیت شناختی، بین نظرات کارکنان تفاوت معناداری وجود نداشت.