ارائه الگوی ساختاری مدیریت سرمایه فکری بر اساس بهداشت روانی در ادارات آموزش و پرورش شهر تهران

هدف اصلی پژوهش حاضر ارائه الگوی ساختاری مدیریت سرمایه فکری براساس بهداشت روانی در ادارات آموزش و پرورش شهر تهران بود. جامعه ی آماری این پژوهش را، کلیه کارکنان ادارات آموزش و پرورش شهر تهران که در تابستان سال 1391 مشغول به کار بودند، تشکیل می دادند و از بین آنها نمونه ای به حجم 483 نفر با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه استاندارد سلامت عمومی گلدبرگ و هیلیر (1979) و پرسشنامه استاندارد سرمایه ی فکری بونتیس (1998) بود. اعتبار پرسشنامه های مذکور با روش آلفای کرونباخ احراز شد. نتایج تحلیل مسیر نشان داد بهداشت روانی بر مدیریت سرمایه فکری اثر مستقیم دارد و بیشترین اثرا علائم اضطراب و افسردگی از ابعاد بهداشت روانی بر سرمایه انسانی از ابعاد سرمایه فکری ایفا می کنند.