حامد دهقانان - مدیر گروه مدیریت و تشکیلات مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی -دانشجوی د

در طول دو دهه اخیر ساختارهای دولتی به شدت در معرض دگرگونی و تحول قرار گرفته است ، تحولاتی نظیر بلوغ و توسعه یافتگی کارکنان و ظهور نیروهای دانشی در تمام عرصه ها ، دانش محور شدن فرایندهای سازمانی و ضرورت توسعه دانایی در تمام سطوح سازمان ها ، نرخ رشد بالای فناوری های نوین ، افزایش نقش و مسئولیت اجتماعی دولت ها در پاسخگویی به شهروندان و افزایش ضریب اهمیت سرمایه اجتماعی و سرمایه های انسانی در فرایند رشد و توسعه کشورها ، استراتژی های نوین مدیریت دولتی را به توسعه شایسته سالاری معطوف ساخته است . در واقع حرکت دولت ها در جهت استقرار نظام شایسته سالاری از آن جا آغاز می شود که نقش جدید حاکمیت به عنوان بزرگ ترین کارآفرین و هدایت کننده برنامه های توسعه شناخته شده است و دولت های موفق ، دولت هایی هستند که بتوانند بهترین افراد را با بهترین قابلیت ها و شایستگی ها جذب نمایند ، پرورش دهند و از خدمات آن ها در بهترین پست های سازمانی استفاده نمایند . در این مقاله ضمن بررسی رویکردهای متدوال در بررسی مفهوم شایستگی و تجریه سایر کشورها در استقرار نظام مدیریت بر مبنای شایستگی ، جایگاه این موضوع در قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران بررسی شده و در نهایت زیر ساخت های مورد نیاز جهت تحقق نظام جامع مدیریت بر مبنای شایستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است .

شایستگی ، مدیریت بر مبنای شایستگی ، سنخ شناسی ، رهیافت سیستمی ، مدل شایستگی