تاملی بر اهمیت و ضرورت یادگیرنده بودن آموزش عالی فارس(موانع و راهکارها)

سازمان های امروزی خصوصا آموزش عالی با ساختار سنتی، توان و انعطاف لازم برای همسویی با تغییرات پیرامونی ناشی از رشد و جهانی شدن علوم و پیچیدگی ناشی از آن را ندارند و لذا برای بقاء خود ناچارند فرایند یادگیری در سازمان را به عنوان نهادی یادگیرنده مورد توجه قرار داده و یادگیرنده بودن را جزئی از ویژگی های خود قرار دهند. در این راستا می بایست از تجربه ها استفاده نموده و فرصت هایی برای اعمال مسئولیت ها ایجاد نمایند. این سازمان ها همچنین می باید فلسفه ی وجودی خود را متغیر ساخته و صلاحیت های بالایی را در اعضای سازمان به وجود آورند.با وجود عوامل متغیر امروزی، بقاء و رشد و پیشرفت آموزش عالی منوط به آگاهی گسترده از مؤلفه های سازمان یادگیرنده است و البته در این گونه دانشگاه ها یادگیری، مهمترین عنصری است که موجب ماندگاری آنها می شود. مارکوآرت، ویژگی های سازمان یادگیرنده را بدین صورت اعلام می دارد: پویایی یادگیری، تحول سازمانی، توانمندسازی، مدیریت دانش وکاربرد تکنولوژی از این رو با توجه به ضرورت یادگیرنده بودن نظام آموزش عالی پژوهش با رویکردی توصیفی-تحلیلی به بررسی ضرورن ایجاد دانشگاه یادگیرنده در آموزش عالی استان فارس پرداخته و در این رهگذر با بررسی موانع ایجاد دانشگاه یادگیرند در استان فارس به ارایه راهکارهای توسعه ی این مهم در دانشگاه های دولتی و آزاد استان فارس می پردازد.