دیدگاه کارکنان در خصوص مسؤولیت پذیری اجتماعی در نظام سلامت

مدیران امروزی براى موفقیت باید نه فقط محیط داخل سازمان که محیط بیرونی و مسائل محیطی و اجتماعی آن را نیز درنظر داشته باشد. با توجه به این ضرورت، این مطالعه به تعیین میزان مسؤولیت پذیری اجتماعی بیمارستانها پرداخته است. در این مطالعه توصیفی تحلیلی که به صورت مقطعی در سال 1391 انجام گرفت، کارکنان بیمارستانها و مراکز آموزشی درمانی تحت پوشش دانشگاه در شهر اصفهان جامعه آماری این بررسی را تشکیل دادند. حجم نمونه به روش نمونه گیری تصادفی ساده 473 نفر تعیین شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی محتوایی و پایایی آن به ترتیب با استفاده از نظرات اساتید و کارشناسان متخصص و محاسبه ضریب آلفاکرونباخ (0/95) تأیید شد. تحلیل داده ها با استفاده از بسته آماری SPSS ویرایش 16 انجام گردید. بیشترین میانگین امتیاز 5 بود. براساس تحلیل یافته ها، میانگین امتیاز مسؤولیت پذیری اجتماعی بیمارستانهای موردمطالعه 3 به دست آمد. میانگین، امتیاز بعد رهبری و فرایندهای درونی 3/3 ، بازار 3/1 ، محیط کار 2/8 ، محیط زیست 3 و جامعه و کشور 2/7 بود. این یافته ها گویای آن است میزان مسؤولیت پذیری اجتماعی مراکز موردمطالعه در حد متوسط بود. پیشنهاد می شود به منظور افزایش این میزان، بیمارستانها افزایش ارتباطات، هماهنگی و مشارکت با جوامع ملی و محلی و نیز بهبود شرایط و محیط کاری کارکنان را مدنظر قرار دهند.

Keywords:

مسئولیت پذیری اجتماعی , بیمارستان , رهبری , محیط کار , محیط زیست