فرزانه مجلج پور - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی-مالی دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس
سمیه پورمرادی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی-مالی دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس

امروزه توسعه فعالیت های اقتصادی و کار آفرینی راهبردی اثربخش برای توسعه اقتصادی و اجتماعی کشورها شناخته می شود . توسعه فعالیت های اقتصادی به معنی فرآیند کشف و بهره برداری از فرصت ها به منظور ارزش آفرینی در حوزه های مختلف اقتصادی و اجتماعی تلقی شده و لذا نقش شایسته ای برای حضور فعال تر در بازارهای جهانی ، مقابله با رقبا، اشتغال زایی پایدار ، توسعه عدالت ، کاهش فقر و حل مشکلات بخش های عمومی و خصوصی دارد . بی شک توسعه فعالیت های اقتصادی به عنوان اجرایی ترین و عملی ترین استراتژی برون رفت از بن بست ها و مشکلات اقتصادی و اجتماعی نیازمند شناسائی و رفع موانع آن است .. ظرفیت سازی برای توسعه فعالیت های اقتصادی از یک سو ستلزمارائه آموزش ها و مهارت های کار آفرینی با رویکرد بازار محور و بر اساس نیازهای جامعه در همه سطوح آموزشی می باشد و سوی دیگر نیازمند شناخت و رفع موانع در ایجاد زمینه های مناسب در راستای توسعه فعالیت های تولیدی و خدماتی است، در راستای توجه و اهمیت دادن به موضوع کارآفرینی بصورت عام و کارآفرینی سازمانی بصورت خاص، موانع توسعه کارآفرینی سازمانی در سه گروه داخلی، محیطی و برآیندی، که عوامل داخلی از عوامل اصلی ناکارآمدی سازمانها در گرایش به کارآفرینی معرفی می شود که ساختار سازمانی و فرهنگ حاکم بر این سازمانها می باید تغییر کند. دسته دوم عوامل محیطی بودند، شامل موانعی است که بیشتر منشاء درون سازمانی دارند. و دسته سوم عوامل برآیندی بودند، که باعث عدم برقراری ارتباط صحیح و مناسب مدیران با زیردستان و همچنین مشتریان خود در سازمانها شده است. بنابراین این مقاله به منظور بررسی موانع توسعه کارآفرینی سازمانی بعنوان یک حوزه علمی نوظهور انجام شده است. به همین جهت ابتدا تعاریفی از مفاهیم کارآفرینی و کارآفرینی سازمانی و سپس موانع توسعه کارآفرینی سازمانی انجام گرفته است.

کارآفرینی، کارآفرینی سازمانی، موانع کارآفرینی سازمانی