محمدحسین حسنی صدرآبادی - استادیار، دانشکده علوم اجتماعی و اقتصادی ، دانشگاه الزهرا (س)
صدیقه بختیاری - کارشناسی ارشد اقتصاد

نقش جمعیت و تاثیر آن بر متغیرهای مختلف اقتصادی برای سیاست گذاران روشن و دارای اهمیت بسزایی است . براین اساس در مدل های اقتصادی به متغیر جمعیت شکل های مختلف از جمله نیروی کار یا سرمایه انسانی و منشا ایجاد بهره وری وارد شده است. در مطالعه حاضر این متغیر به صورت های جمعیت کل، تعداد دانشجویان و جمعیت شاغل منعکس شده است و اثر آن در کنار دیگر متغیر تابع تولید یعنی سرمایه، برای دوره 90-1370 بر رشد اقتصادی ایران بررسی گردیده است. در این تحقیق پس از اطمینان از پایایی متغیرها، همگرایی متغیرها با استفاده از روش همجمعی جوهانسون-جوسیلیوس آزمون شده و وجود رابطه بلندمدت بین متغیرها تایید گردید. سپس با استفاده از روش حداقل مربعات معمولی (OLS)، رابطه بین رشد جمعیت و رشد اقتصادی مورد بررسی قرار گرفت . نتایج این تحقیق نشان داد بین متغیرهای مستقل جمعیت کل و جمعیت شاغل و متغیر رشد اقتصادی رابطه منفی و معنا داری برقرار است. رابطه موجودی سرمایه با رشد اقتصادی مثبت و معنا دار برقرار است ودرنهایت متغیر تعداد دانشجویان رابطه معناداری با رشد اقتصادی ندارد.

جمعیت- رشد اقتصادی – همجمعی- روش حداقل مربعات معمولی (OLS)