سالار یاسمنی لیسار - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد ملایر، گروه حسابداری ، ملایر، ایران
داریوش جاوید - استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ملایر ،گروه حسابداری، ملایر ،ایران
مرضیه بنی هاشمی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمین، گروه حسابداری ، خمین، ایران
مهرداد اسماعیلی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمین، گروه حسابداری ، خمین، ایران

همانطور که می دانیم سرمایه گذاری در سهام بخش بزرگی از وجوه نقد کشور را به خود اختصاص داده است این موضوع اهمیت سرمایه گذاری را پیش از پیش آشکارتر می سازد، این اهمیت برای قشر بزرگ سرمایه گذاران نیز قابل درک است، سرمایه گذاران همواره به دنبال بهترین ترکیب برای مجموع سرمایه گذاری های خود هستند، ترکیبی که بیشترین سود یا بازده را نصیب آنها کند. سرمایه گذاری در سهام می تواند سرمایه گذاری در سهام یک شرکت یا مجموعه ای از شرکتها صورت پذیرد، سرمایه گذاری در سهام چندین شرکت با عنوان سبد سرمایه گذاری یا پرتفوی شناخته می شود، روشهای مختلفی برای انتخاب پرتفوی PEG و PE و صحت و سقم فرضیه موجود به این ترتیب که بازده پرتفوی مبتنی بر روشهای PEG و PE پایین بیشتر از بازده روشهای PEG و PE بالا است می پردازیم، نمونه آماری پژوهش شامل 80 شرکت در سالهای 90، 91 ، 89 بوده است، در این تحقیق از نرم افزارهای ECELI و EVIEWS و به منظور دستیابی به اختلاف های نتایج مورد نظر از روش آزمون ویلکاکسون استفاده شده است نتایج تحقیق نشان میدهد بازده پرتفوی هایی که براساس استراتژی PEG و PE پایین رده بندی می شوند بیشتر از بازده پرتفوی هایی که براساس استراتژی PEG و PE بالا تشکیل میشوند.

سرمایه گذاری- بازده-پرتفوی-ضریب PE- ضریب PEG