محمدرضا عباسی استمال - مربی،گروه حسابداری،دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورزقان،ورزقان،ایران
یوسف قنبری - کارشناس ارشد حسابداری، دانشکده علوم اقتصادی تهران

در دنیای کسب وکار نمی توان چیزی را مدیریت کرد مگر آنکه بتوان آن را اندازه گیری نمود و تا زمانی که آن چیز خوب تعریف نشده باشد، اندازه گیری آن نیز ممکن نیست. از طرفی در اقتصاد امروزی که بیش از 75 درصد ارزش سازمانها به داراییهای نامشهود تعلق دارد سیستم های مالی و حسابداری سنتی قادر به شناسایی، تعریف و اندازه گیری آنها نیستند. با این حال بسیاری از سازمانهایی که مدیریت دانش را دنبال می کنند فرآیندی برای اندازه گیری دارایی های دانش سازمانی و یا سرمایه فکری ندارند و یا اینکه معیارهایی که بدین منظور استفاده می کنند بسیار سطحی و محدود است، زیرا فرآیند اندازه گیری و توسعه معیار به دلیل طبیعت غیرملموس و نامشهود سرمایه فکری پیچیده می باشد. بایستی این را مدنظر داشت که امروزه سرمایه فکری عامل کلیدی در سودآوری سازمانها به حساب می آید که در طی دو دهه اخیر دو عامل اصلی جهانی سازی و افزایش تغییرات فناوری سهم عمده ای از فعالیت های سازمانها را درگیر خود ساخته که در این محیط، ارزیابی و اندازه گیری دارایی های نامشهود و سرمایه فکری برای نیل به موفقیت نقش بسزایی را ایفا نموده است.در این مقاله ابتدا مفاهیم سرمایه فکری و داراییهای نامشهود تشریح گردیده و سپس روشهای ارزیابی آنها مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته و در پایان نقاط قوت و ضعف این روشها بیان گردیده است.

سرمایه فکری دارایی های نامشهود، تحلیل و ارزیابی، روشهای ارزیابی