بررسی تجربی اثرعوامل نقدی ساختار مالی شرکت بر ارزشگذاری دارایی ها دربورس تهران

تمرکز بر شاخصه های ساختار مالی شرکت ها یکی از عناصر اثر گذار و در تعیین ارزش شرکت است. از ان جمله فاکتورهایی همچون میزان نقدپذیری دارایی، سیالیت مالی در ارزش نهایی سرمایه گذار اثر گذار است. وجود ریسک در چنین عاملی می تواند تصمیمات منشعب از ساختار مالی را تحت تاثیر قرار دهد. در مقاله حاضر تلاش بر این است ضمن تعیین ساختارهای مالی من جمله فاکتور نقدپذیری، اثر آن بر ارزشگذاری دارایی ها با استفاده از روش سری های زمانی تعیین شده است. دوره بررسی در خلال سال های 1383 الی 1390 است در مجموع 90 شرکت در بورس اوراق بهادار تهران به عنوان نمونه انتخاب گردیده اند. بررسی نشان میدهد که علیرغم وجود رابطه معنادار میان عناصر مالی من جمله حجم معاملات پولی و گردش سهام با بازده اضافی، تقکیک بازار به دورههای رونق و رکود نشان می دهد که در دوره رونق رابطه معناداری بین فاکتورهای مالی و بازده نمی توان یافت. حجم معاملات پولی در بورس و گردش سهام در مقایسه با سایر معیارهای نقد پذیری عملکرد بهتری را در فرآیند ارزش گذاری داراییها منعکس می نمایند.

Keywords:

حجم معاملات , گردش سهام , نقدپذیری , ارزش گذاری داراییها , بازده اضافی سهام