مهدی زنگنه - اعضاء هیات علمی گروه حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام،
مجتبی مرادپور - اعضاء هیات علمی گروه حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام،
میرزا محمدی - عضو هیات علمی گروه حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرکز مهران
مجتبی چترسحر - کارشناس ارشد مدیریت بازرگانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات واحد ایلام،

بنگاههای اقتصادی به طور کلی و بانکها به طور اخص برای بهینه سازی تصمیمات اعتباری و کاهش میزان زیانهای ناشی از تصمیم نادرست می بایست به اعتبارسنجی مشتریان اعتباری خود بپردازند. از آنجا که بررسی وضعیت دقیق متقاضیان اعتبارات خرد به منظور سنجش قابلیت اعتباری آنها مقرون به صرفه نبوده و به دلیل زمان بر بودن، نارضایتی مشتری را به دنبال خواهد داشت، لذا بانکها به سمت نظام امتیاز دهی اعتباری روی آورده اند . از بین مدلهای مختلف امتیازدهی اعتباری ، مدل تحلیل تمایزی و رگرسیون خطی به علت سادگی و قابلیت فهم این دو روش و در دسترس بودن نرم افزارهای کامپیوتری برای آنها مورد استفاده قرار می گیرند. نتیجه مدل رگرسیون لاجیت احتمال عدم نکول تسهیلات هر مشتری را محاسبه نموده و با توجه به آن اقدام به رتبه بندی مشتریان می نماید. با توجه به رتبه بندی مشتریان و مقایسه احتمالهای بدست آمده با حد امتیاز که عمدتا بر اساس تجربیات گذشته هر بانک تعین می شود (در اینجا احتمالهای کمتر از 5 درصد درخواستشان رد می شود) کارشناس اعتباری تصمیم می گیرد به چه کسانی تسهیلات ارائه نماید و چه کسانی درخواستشان رد شود، از بین مشتریانی که رد درخواست نشده اند با توجه به نتایج رتبه بندی اقدام به اعطای تسهیلات صورت می گیرد. به این ترتیب با اعتبار سنجی مشتریان میزان ریسک اعتباری تا حد قابل ملاحظه ای کنترل می شود.

مطالبات بانکی، بانک ملی، ریسک اعتباری،