بهمن راهروزرگر - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان
فیروز راهروزرگر - کارشناس ارشد جمعیت شناسی، دانشگاه علامه طباطبایی
ساناز امانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره، دانشگاه پیام نور قزوین
سمیرا راهروزرگر - دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه محقق اردبیلی

یکی از چالشهای کلاس درس، انتخاب بهترین روش برای تدریس است؛ که تنها با شناخت علایقو ویژگیهای دانشآموزان، میتوان به آن دست یافت. بسیاری از معلمان، یادگیری فعال را یکی ازبهترین روشهای تدریس میدانند که یادگیری گروهی نیز شکلی از آن است. یادگیری گروهی برایده یادگیری بهتر دانشآموزان از هم نسبت به یادگیری از معلم استوار است. اینکه چگونه معلمانمیتوانند یادگیری گروهی را در کلاس به طور موثر اجرا نمایند؟ و چگونه مهارتهای لازم براییادگیری مشارکتی را به دانشآموزان یاد دهیم؟ دو سوال اساسی درباره یادگیری گروهی هستند کههدف این مقاله نیز ارائه پاسخ مناسب به این سوالات است. بیشتر افراد به ایده یادگیری گروهی علاقه-مند هستند، دانشآموزانی که با شور و شوق فراوان و به صورت سازنده به یادگیری هم کمک می-کنند. دانشآموزان نیز اینگونه کلاسها را دوست دارند. اما برای بسیاری از معلمانی که یادگیریمشارکتی را اجرا کردهاند، به جای اینکه این روش مسیری به سوی یادگیری آسان باشد، محیطیبینظم و پر از سروصدا است. به رغم وجود شواهد قوی مبنی بر موثر بودن یادگیری گروهی، اینموارد بخشی از دلایلی هستند که موجب عدم استفاده از این روش در کلاسها شدهاند. لذا، معلمانباید آموزش ببیند و نکاتی ضروری در کاربرد این روش را یاد بگیرند. در این مقاله سعی شده، ابتدانحوه اجرای کارگروهی آموزش داده شود، سپس با ارائه نتایج تحقیقی که اثرگذاری این روش را درکلاس آزمایشگاه علوم نشان داده است، ارزش استفاده از یادگیری مشارکتی در کلاس مشخص شود

یادگیری مشارکتی، اجرای یادگیری گروهی، یادگیری سنتی، یادگیری فعال، روشتدریس مشارکتی