بررسی تاثیر فعالیت های ترویج کشاورزی بر تولید گندم استان اصفهان

هدف این پژوهش بررسی تاثیر فعالیتهای ترویج کشاورزی بر تولید گندم استان اصفهان می باشد، برای نیل به این هدف نیاز است که از طریق رهیافت تابع تولید مناسب، ضرایب رگرسیون متغیرهای ترویجی تعداد آموزشهای انفرادی، تعداد شرکت کننده در کلاسهای آموزشی در کنار سایر نهاده های تولید بررسی می شود. این تحقیق از نوع مطالعات معطوف به گذشته است که از داده های ثانویه سود می برد. از دید روش شناسی مطالعات اثر سنجی اقتصادی ترویج از آن دسته بررسیهایی است که برای اندازه گیری تاثیر ترویج بر بهره وری از دو دسته متغیرهای ترویجی منطقه ای (سطح دهستان) و متغیرهای غیر ترویجی مزرعه ای استفاده می کند. برای برآورد ضرایب از رهیافت تابع تولید استفاده شد که در نهایت دو شکل تبعی کاب-داگلاس و متعالی مناسب تشخیص داده شدند ، ضرایب رگرسیون نیز به روش حراقل مربعات معمولی برآورد شدند. نتایج حاصله نشان می دهد که کششهای متغیر ترویجی تعداد آموزشهای انفرادی و تعداد شرکت کننده در کلاسهای آموزشی (در توابع کاب-داگلاس) کوچکتر از یک ولی مثبت و معنی دار است. در تابع متعالی تاثیر ترویج بر عملکرد گندم مناسب با تئوری می باشد تنها متغیر تعداد شرکت کننده در بازدیدهای آموزشی است که در یک تابع کاب - داگلاس دارای کشش منفی است.