زهرا فتحی رضایی
سیدحجت زمانی ثانی

خودکارآمدی شامل باور فرد در مورد توانایی خود برای موفقیت در یک زمینه خاص است. پژوهشحاضر به منظور بررسی روابط بین خودکارآمدی، فعالیت بدنی و برخی ویژگیهای دموگرافیکی مانندسن، جنسیت، سطح درآمد، سطح سلامتی و میزان تحصیلات انجام شد. بدین منظور 195سالمند به طورداوطلبانه پرسشنامه های خودکارآمدی شرر، مقیاس فعالیت بدنی سالمندان و ویژگی های دموگرافیکیرا تکمیل کردند. داده ها با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد بررسی قرار گرفت.نتایج نشان داد که حدود 41/5درصد از واریانس نمره خودکارآمدی عمومی توسط متغیرهای مستقلپیش بینی می شود. سطح تحصیلات، میزان درآمد و فعالیت بدنی به طور مثبت و میزان سلامتی به طورمنفی قابلیت پیش بینی کنندگی خوکارآمدی را داشتند. نتایج نشان داد که افزایش در فعالیت بدنی، سطحتحصیلات بالا و درآمد بالا و سلامتی میتواند خودکارآمدی عمومی سالمندان را پیش بینی کند. بدینمنظور روشهای تغییر رفتار بایستی با مدنظر قرار دادن این عوامل در جهت تغییر سبک زندگی سالمندانبرنامهریزی و اجرا شوند

خودکارآمدی، فعالیت بدنی، سطح تحصیلات، درآمد