بررسی میزان خلاقیت موجود در سبکهای یادگیری و تأثیر تعلیم و تربیتدانشجویان دانشگاه بوعلی سینا

ادگیری،خلاقیت و نوآوری محور فعالیت تمام نهادهای آموزشی و کارآفرین محور به شمار می رود. سبک یادگیریدانشجویان به عنوان یکی از عوامل تاثیر گذار بر یادگیری و پیشرفت تحصیلی همواره مورد توجه قرار گرفته است. باشناسایی سبک یادگیری و میزان خلاقیت موجود در افراد هر سبک می توان روش تدریس مناسب تر توسط اساتید و همروش یادگیری صحیح تر توسط فراگیران را اتخاذ نمود. بر این اساس هدف اصلی مقاله حاضر شناسایی تفاوت سبکهاییادگیری افراد در رشته های مختلف تحصیلی و میزان خلاقیت افراد هر یک از سبکهای یادگیری است. روش تحقیقحاضر از نوع توصیفی-همبستگی بوده است. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان سال آخر تحصیل دانشکدههای(فنی،علوم پایه،علوم انسانی) دانشگاه بوعلی سینا می باشد. نمونه آماری شامل 141دختر و 76پسر می باشد که بااستفاده از روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از پرسشنامه سبک یادگیریکلب و خلاقیت عابدی بهره گرفته شد. این دو ابزار استاندارد بوده بنابراین روایی آنها مورد تأیید می باشد، از طرفی پایاییپرسشنامه کلب 0/74و خلاقیت عابدی 79/5محاسبه گردید. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمونهای کای دو، تحلیلواریانس یکطرفه ،همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده گردید. نتایج نشان می دهدالف) میان خلاقیتدانشجویان با سبک یادگیری واگرا و جذب کننده تفاوت معنا داری وجود دارد. ب) سبکهای یادگیری دانشجویاندانشکده ها متفاوت می باشد. ج) خلاقیت دانشجویان دانشکده فنی بیشتر از دانشکده علوم انسانی است. د) بین شیوه هاییادگیری تجربه ی عینی با خلاقیت رابطه منفی و معنا داری ( p<0/01و r= 0/702)وجود دارد.

Keywords:

سبک یادگیری , خلاقیت عابدی , دانشجو , شیوه های یادگیری , همگرا , واگرا , انطباق یابنده , جذب کننده