زهرا خاکی

این مطالعه به بررسی مقایسه سبک زندگی و سلامت عمومی والدین دارای فرزندان اوتیسم و عقب ماندگی ذهنی و والدیندارای فرزندان سالم پرداخته است. این پژوهش از نوع تحقیقات علی – مقایسه ای است. جامعه آماری این پژوهش تمامیوالدین کودکان کم توان ذهنی و اوتیسم و والدین کودکان عادی مشغول به تحصیل در مدارس ابتدایی وابسته به سازمانآموزش و پرورش کودکان استثنایی شهرستان قم در سال تحصیلی 1395-1394می باشد که بر اساس نمونه گیری تصادفی 200نفر ( 100نفر والدین دارای فرزند اوتیسم و عقب مانده ذهنی و 100نفر والدین دارای فرزند سالم) انتخاب شدند. ابزارمورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه سبک زندگی ( LSQ)و پرسشنامه سلامت عمومی ( GHQ-28)بود. در بررسی نتایجاز روشهای آمار توصیفی (همبستگی پیرسون) و آمار استنباطی (آزمون tمستقل) و تحلیل واریانس استفاده شد. نتایج نشانداد که بین سبک زندگی و سلامت عمومی والدین دارای فرزند اوتیسم و عقب مانده ذهنی و والدین دارای فرزند سالمتفاوت معناداری وجود دارد(p<0/05 ) و بین سبک زندگی و سلامت عمومی رابطه معنا دار نیست. (p> 0/05)نتیجهگیری: نتایج نشان داد والدینی دارای فرزند عادی از سبک زندگی سالمتر و سطوح بالاتری از سلامت روان نسبت بهوالدینی که فرزندانشان دچار اوتیسم و عقب ماندگی ذهنی هستند از این رو آموزش شیوه های مناسب فرزند پروری و تلاشجدی تر متولیان بهداشت روان جهت ارتقا سطح بهداشت روان والدین توصیه می گردد

سبک زندگی، سلامت عمومی، عقب ماتده ذهنی، اوتیسم