جمیله سادات رضوی - دانشجوی کارشناسی ارشد، روانشناسی عمومی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
سمیه رباط میلی - دکتری روانشناسی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

برقراری رابطهی مثبت با کودک یا نوجوان از اصول اولیه ی فرزندپروری ا ست. در بستر رابطهی مثبت ا ست که می توان سایر سبک های فرزندپروری را بکار گرفت. برقراری رابطهی مثبت عبارت ست ا ست از ایجاد ف ضایی که در آن بین مراقب و کودک اح ساس ایمنی،دوستتت داشتتته شتتدن و پذیرش وجود دارد و جنبههای مثبت رفتار کودک مورد توجه قرار میگیرد. لازم استتت والدین اوقاتی را برایتعامل با کودک خود اختصتتا دهند. در این اوقات به صتتتبت های آنها گوش دهند، با آنها حرف بزنند و به فعالیتی بپردازند که هر دو از آن لذت می برند. از راهنمائی کردن، نصتتیتت کردن، دستتتور دادن، ستترزند کردن و توبی در این زمانها اجتناب کنند. با آنها مهربان باشند، احترام بگذارند و علاقه خود را به صورت کلامی یا غیر کلامی ابراز نمایند. در مورد نوجوانان این اوقات می تواند کوتاهتر ولی مکرر باشد

فرزندپروری، سبک زندگی، هویت اجتماعی