تأثیر یادگیری مشارکتی بر رشد مهارت های ارتباطی دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی شهرستان ایلام

امروزه استفاده از روش های آموزشی فعال جایگاه ویژه ای در مباحث تربیتی پیداکرده است. پژوهش حاضر به منظور بررسی یادگیری مشارکتی بر رشد مهارت های ارتباطی دانش آموزان در سال تحصیلی 93-94 انجام شده است. این تحقیق نیمه تجربی در مدارس ابتداییپسرانه شهر ایلام انجام شد. جامعه آماری 55 نفر از دانش آموزان پسر پایه ششم از دو کلاس بودند که به روش نمونه گیری تصادفی سادهانتخاب شدند. 22 نفر به عنوان گروه آزمایش برای یادگیری مشارکتی و 22 نفر به عنوان گروه کنترل به روش یادگیری سنتی انتخاب شدند. پیش آزمون قبل از اعمال روش تدریس مشارکتی و پس آزمون بعد از آن و پیگیری به مدت یک ماه انجام شد. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه مهارت های ارتباطی جرابک استفاده شد و برای تحلیل داده ها از نرم افزار spss16 و روش آمار توصیفی و آزمونتحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته های تحقیق نشان دادند بین مهارت های ارتباطی دو گروه شاهد و آزمایش تفاوت معنی داری وجود دارد. رشد مهارت های ارتباطی گوش دادن، تنظیم عواطف، درک پیام، بینش و قاطعیت پس از اجرای روش مشارکتی نسبت به دانش آموزانی که از روش سنتی استفاده کردند بیشتر بود

Keywords:

یادگیری مشارکتی , یادگیری سنتی , مهارت های ارتباطی