بررسی نقش سازههای احساس تنهایی و فرسودگی شغلی در پیشبینی قصدترک شغل کارکنان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش سازههای احساس تنهایی و فرسودگی شغلی در پیشبینی قصد ترک شغل کارکنان بود.روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود، با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی ساده، 111 نفر از کارکنان زن دانشگاه لرستانانتخاب شدند. ابزار جمعآوری دادهها شامل پرسشنامههای احساس تنهایی اپیلائو و کاترونا) 1980 (، فرسودگی شغلی ماسلاچ وهمکاران) 1996 ( و قصد ترک شغل کلوی، گاتلیب و بارهام) 1999 ( بودند. برای تجزیه و تحلیل دادههای جمعآوری شده از آزمونهمبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام به گام استفاده گردید. نتایج نشان داد که احساس تنهایی و فرسودگی شغلی با قصد ترک شغل همبستگی مثبت و معنیداری داشتند) 0/001 P< (. همچنین نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانهی گام به گام نشان داد که متغیرهای احساس تنهایی و فرسودگی شغلی پیشبینهای معنیداری برای قصد ترک شغل میباشند. نتایج پژوهش حاضر براهمیت نقش سازههای احساس تنهایی و فرسودگی شغلی در پیشبینی قصد ترک شغل کارکنان تأکید میکند واینکه سازمانها بتوانند دلایل و عوامل مؤثر دیگر در ترک شغل کارکنان را درک نمایند تا بتوانند با بهکارگیری اطلاعات صحیح و پیشبینیهای به موقع، مدیریت مؤثری را در فرآیند حفظ و نگهداری نیروی انسانی کارآمد به کار گیرند.

Keywords:

قصد ترک شغل , احساس تنهایی , فرسودگی شغلی , کارکنان